Malique Mohamud is een van de ontwerpers die centraal staan tijdens DDW. Met zijn collectief Concrete Blossom onderzoekt hij de relatie tussen straatcultuur en architectuur. Ook runt hij The Niteshop , een ontwerpbureau annex buurtwinkel, kenniscentrum en barbershop in Delfshaven. ‘We hebben de rol van de architect gehackt.’ Coverstory VPRO GIDS, hier te lezen.
Lissabon is de afgelopen tien jaar overspoeld door toeristen en beleggers die er vastgoed kochten. Gevolg: een ontwrichte huizenmarkt. In een wijk als Alfama is de oorspronkelijke bevolking grotendeels verjaagd, maar de laatste bewoners komen nu in opstand. ‘Vroeger speelde het leven zich op straat af, nu is het hier ’s avonds verlaten.’ Maria de Lurdes Pinheiro ‘Er is een toenemend gevoel van onveiligheid. Je kent niemand, je voelt je ontheemd in je eigen buurt’ Lucinda ‘De huisbaas wil me weg hebben. Hij heeft me elders een appartement aangeboden, maar de huur daarvan kan ik niet betalen’
Coverstory VPRO GIDS, hier te lezen.
Life-coach Nassa Baladi werkt in Amsterdam-West onder meer voor Studiezalen, waar kwetsbare kinderen huiswerk kunnen maken. Een succesvol initiatief van buurtgenoot Abdelhamid Idrissi, die nu bezig is met gratis supermarkten. De VPRO Gids zocht deze Kloofdichters op. ‘Mensen uit die donkere tunnel halen, daar gaat het om.’ Hier te lezen.
Designer Marjan van Aubel onderzoekt hoe we de postfossiele toekomst vorm kunnen geven met behulp van de zon. We spraken Aubel tijdens de eerste Solar Biënnale, die ze samen met Pauline van Dongen organiseerde in Rotterdam. ‘De zon kan overal in zitten, in allerlei objecten.’ VPRO Gids, hier te lezen.
Ter gelegenheid van de boekenweek 2018 vindt op vrijdag 9 Maart de presentatie plaats van Tussen Andreasplein en Zwarte Pad: Twintig schrijvers uit Nieuw-West. Verhalen van onder meer Walter van den Berg, Suzanna Jansen, Vonne van der Meer, Cathelijn Schilder, Ivan Nio en Def P. De bundel bevat ook een verhaal van mijzelf. De eerste exemplaren van dit boek worden uitgereikt aan David Endt, voormalig perschef van Ajax en opgegroeid in Slotervaart.
Locatie: het Van Eesterenmuseum in Amsterdam-Slotermeer, Noordzijde 31, vanaf 16.30
Er is geen naoorlogs uitbreidingsgebied zó veel beschreven als de Westelijke Tuinsteden in Amsterdam. Dat is vrijwel altijd vakliteratuur. Over de vernieuwende stedenbouw en architectuur van Cornelis van Eesteren. Of de grote vernieuwingsoperatie van de jaren negentig. Maar Nieuw-West is beslist geen braakliggend literair terrein, dat bewijzen de auteurs van het boek ‘Van Andreasplein tot Zwarte Pad’.
Ter gelegenheid van de Boekenweek 2016 droegen veertien schrijvers een stukje bij over dat gebied tussen het Andreasplein in het oosten en het Zwarte Pad tegen de Haarlemmermeer. Een gebied waar ze wonen, werken of waarmee ze een speciale band hebben. Met bijdragen van Thomas van Aalten * Gökhan Aksöy * Abdelkader Benali * Rose van Dongen * Robert Eksteen * Hugo Hoes* Anthonie Holslag * Murat Isik * Pim Ligtvoet * Fred Martin * Glenn Pennock * Cathelijn Schilder * Jan-Paul van Spaendonck * Hans van Wetering. Ineke Teijmant voorzag het geheel van een passend voorwoord.
Tijdens de Boekenweek 12-20 maart ontvangen kopers bij boekhandel Meck&Holt in Osdorp bij aankoop van minimaal € 19,90 een exemplaar cadeau – zo lang de voorraad strekt. Het boek wordt gepresenteerd tijdens een speciaal Nieuw-West Boekenbal op 11 maart (besloten evenement). Het boek is een uitgave van Stichting de Driehoek | ISBN 978-94-90586-14-0 – 14,8 x 21 cm, 80 pagina’s, € 7,90
Mooi project van kunstenaar Michel Huisman in Heerlen. Kunst vermomd als stedenbouwkundige ingreep. Interview VPRO-Gids. Lezen: vprogids16_maankwartier
© foto: Hans van Wetering
Radiodocumentaire die ik samen met Jeroen van Bergeijk maakte voor VPRO’s Holland Doc Radio. Uitgezonden op zondag 23 november op Radio 1, 21.00-22.00 uur: Holland Doc Radio
Er is geen Nederlander die niet weet waar de Bijlmer ligt. Maar wie de vraag stelt naar de bedenker van die zo verguisde honingraten, garages en dreven, stuit steevast op een ongemakkelijk stilzwijgen. Hoe kan het dat zo’n spraakmakend project zo’n anoniem gebleven bedenker had? Wie was Siegfried Nassuth, deze man die ‘de sfinx’ werd genoemd? Die onverbiddelijk was in zijn opvattingen, maar tegelijk zo zachtjes sprak dat mensen moeite hadden hem te verstaan; die als natuurmens opgroeide in de Indische tropen en in de Bijlmer vervolgens die versteende honingraten ontwierp; die door zijn omgeving voor een genie werd gehouden, maar zichzelf zo onzichtbaar maakte dat het ergernis opwekte; de man ook die zijn eigen dood geheim wist te houden.
Zie ook mijn coverartikel in de VPRO GIDS
En mijn artikel over Blue Movie in de Amsterdamse Daklozenkrant
